Vieiros

Polo demais, limitouse, coa propaganda apropiada ao caso, a realizacións como os acordos de financiamento autonómico e o do AVE, que, en realidade, responden á axenda marcada polo Goberno de España, ou, tamén, a súa intervención na resolución do conflito do leite, no que era un protagonista máis xunto ao ministerio do ramo. Unhas e outras, actuacións reactivas. 

  Pola súa parte a oposición, PSOE e BNG, non saíron aínda da frustración que supuxo a derrota electoral e dedicáronse a resolver o problema do control interno da organización, antes que levar a cabo unha reflexión e análise da derrota e elaborar unha nova estratexia política. Máis alá dos matices, a política levada a cabo por ambos os dous, foi tamén reactiva. 

  No contexto dunha crise económica e social, pola que senten ameazados todos (PP, PSOE e BNG), goberno e oposición, permanecen atrapados nos seus discursos baleiros, mentres os grandes problemas de Galicia que levan anos sin resolverse, agrávanse nunha contenda política absorbida polo presente. Sen iniciativas. 

  Ogallá, eses grupos que se están a crear en forma de fundacións para a creación de ideas (imitando os think tank anglosaxóns) teñan éxito, aínda que, das entrevistas realizadas a algún membro significativo dunha delas no diario Xornal de Galicia, parece desprenderse unha explicación da derrota autocompracente e autoxustificativa. Non incita a ser moi optimistas. 

  Entrementres, hoxe 25 de xullo, repetiranse os mesmos rituais de todos os anos. Pero a situación cambiou substancialmente en relación ao ano anterior. O PP quererá facer crer a moitos que é un partido galeguista, o PSdeG-PSOE estará a pensar nas eleccións aos órganos provinciais que ten pendentes pasado o verán. E o BNG recordará a grandeza da manifestación do 25 de xullo de 2008.