PPdeG e PSdeG volveron a protagonizar un debate cargado de acusacións propias dun xulgado de primeira instancia.
Un país agarda que o seu Parlamento sexa o órgano que recolla a soberanía popular, que sirva para debater iniciativas políticas, chegar mesmo a acordos cando o ben común prevalece. Porén, neste primeiro treito da lexislatura, a Cámara está a se converter nun tendedeiro onde se colgan os trapos máis suxos da política e non deixa de ser chamativo que acusacións de extrema gravidade non rematen nos xulgados co castigo dos supostos delincuentes.
O último exemplo do clima que se vive tivo lugar este mércores. O presidente da Xunta, Alberto Núñez Feijoo, e o líder do PSdeG, Manuel Vázquez, sacaron o ventilador para esparexer acusacións dignas do xulgado de garda. Vázquez non dubidou en repetir os numerosos escándalos do primeiro ano do novo Goberno: impitación xudicial do conselleiro de Medio Ambiente por unha suposta certificación ilegal de obras, outra de Alfonso Rueda por contrato falso, unha sentenza dos tribunais contra a directora xeral de Emprego, ou que o o xefe territorial de Medio Ambiente en Pontevedra e cargo local do PPdeG está "vinculado con todos os negocios de narcotráfico de Pontevedra". A isto sumou o procesamente de edís corruptos en Gondomar ou a escasa transparencia da Deputación de Ourense.
Núñez Feijo tirou do “e ti máis” afirmando “que vostede me pregunte pola ética é como se Rodríguez Zapatero me pregunta polo emprego”. A continuación o presidente da Xunta devolveu as acusacións asegurando que Vázquez, durante a súa etapa como conselleiro do bipartido, aduxicou “a dedo” 36 millóns de euros e avalou a construción dunha nova sede de Sogama “cun 30% de desbalde”. A maiores tamén reiterou que o PSdeG pagou, durante a pasada lexislatura, "axentes electorais".