Vieiros

Dende hai uns meses os galegos e galegas vimos presenciando unha inquedante paranoia colectiva protagonizada polos membros de “Galicia Bilingüe”. Fortes campañas publicitarias ateigaron as nosas rúas berrando ós catro ventos a precaria situación do castelán, lingua imposta, en Galicia. Persoalmente tiven a oportunidade de conversar cun dos membros que, educadamente, tentou convencerme de estar no lado bó. Os argumentos empregados: os de sempre. O falso presuposto dunha imposición do galego no ensino e na Administración pública, que son as dúas únicas razóns nas que se basean estas xentes tan advenedizas. Como todos sabemos e repetimos, a situación é totalmente a contraria. Malia as diversas e insuficientes leis que se teñen feito ó respecto, o galego no ensino é un idioma residual que tende cada vez máis a unha marxinalización moi grave para o noso país. Partindo dista evidencia, e presumindo a mínima intelixencia dos señores e señoras de “Galicia Bilingüe”, que é o que queren? Baixo esa facha de bilingüismo non agochan máis que involución, reacción e xenreira cara sí mesmos. Aproveitan a situación eleitoral para darse a coñecer e crear un problema onde non o hai enganando a miles de galegos que se sitúan nesa franxa ideolóxica coñecida como centro (?). Os que coñecemos a xente pertencente a este colectivo sabemos moi ben das súas verdadeiras inclinacións españolistas derivadas dun auto-odio secular. Persoas prepotentes e chulas que baixo ese manto de neoliberalismo light argallan os disparates máis inverosímiles para facerse oír.

Ó cabo disto, estamos estes días a asistir ós preparativos da manifestación do próximo día 8 en Compostela. Lonxe das polémicas sobre a asistencia ou non do Partido Popular, este acto constitúe un claro reto para os que pensamos e sabemos do seu erro. Respetando sempre o seu dereito a manifestarse, os galegos orgullosos de selo non podemos consentir a desunión das nosas forzas nacionais por máis tempo. Este feito contribúe a que en España só vexan unha parte do debate. Deixémonos de rémoras, loitemos pacíficamente a prol da nosa lingua nacional, a prol dunha normalización sen empezos; rápida e eficaz. Non debemos deixar pasar o tempo; por nós mesmos e pola nosa nación que é e será sempre Galicia.