Vieiros

Accidentes frecuentes, aglomeracións urbanas, mal subministro de auga potábel, incremento de enfermidades crónicas, falta de hixiene ou violencia. Estes son algúns dos riscos sanitarios que identifica a Organización Mundial da Saúde (OMS) que alerta de que, malia ofrecer nalgúns casos máis comodidades, as grandes urbes ofrecen tamén riscos e ameazas para a saúde.

Enfermidades crónicas
Todo o crecemento demográfico dos vindeiros 30 anos concentrarase previsibelmente nas grandes cidades, onde en 2030 se agarda que vivan seis de cada 10 habitantes do planeta. A consecuencia xa está a ser a degradación das condicións de saúde, por mor de factores como a insuficiencia de infraestruturas, a propagación de enfermidades infecciosas e o aumento de enfermidades crónicas por mor de estilos de vida pouco sans.

Auga potábel
O limitado acceso á auga potábel será outro grande desafío dun mundo cada vez máis urbano. Se ben, o 94% dos residentes das cidades en países en desenvolvemento contan con, polo menos, 20 litros de auga diarios, segundo a OMS os riscos de contaminación son moi elevados. Asemade, o organismo da ONU tamén alerta de que o 24% da poboación urbana non conta con servizos mínimos de saneamento (como baños ou retretes conectados a un sumidoiro) e que os 170 millóns de residentes en zonas urbanas marxinais carecen de latrinas.

Contaminación
O amoreamento da poboación nas urbes tamén ten habitualmente outras consecuencias na súa saúde, como a amplificación de factores como a contaminación dos alimentos ou da auga, dos altos niveis de ruído e contaminación atmosférica, os verquidos químicos, os desastres naturais ou o brote de enfermidades.

De 35 a 75 anos de vida
A OMS fixo así un chamado ós gobernos para que planifiquen o futuro das súas cidades e asegura que unha boa xestión pode elevar a esperanza de vida aos 75 anos ou máis. Pola contra, unha mala planificación baixaría a esperanza até os 35 anos.

Por exemplo, no campo da seguridade humana propón: a elaboración de políticas e programas para reducir a violencia, leis e regulamentos que melloren a seguridade viaria e unha mellor planificación das cidades que inclúa vías para camiñar e andar en bicicleta, así como lugares seguros para encontros públicos. Tamén suxire a elaboración de políticas e programas que axuden a reducir o consumo ou o abuso do tabaco, o alcohol e as drogas ou que promovan a actividade física. Con respecto á infraestrutura urbana, fai fincapé na necesidade de que as cidades conten con espazos públicos limpos, transporte público eficiente, reciclase, enerxía renovábel ou espazos verdes, ademais de medidas para reducir a contaminación ambiental, do aire e sonora.