Vieiros

 
Moitas empresas imitan esta conduta cos seus verquidos. Malia estaren obrigadas a facer un depurado previo antes de lanzar aos colectores xerais o seu refugallo, seguen usando os desaugues de forma indiscriminada, desprendéndose de todo canto xeraron no proceso de produción.

Cidades como A Coruña ou Vigo carecen de depuradoras con capacidade para tratar adecuadamente os residuos (domésticos e industriais) que xera a súa poboación, usando o mar como cómoda válvula de escape onde descargar millóns de litros de auga contaminada e sen tratar.

A Unión Europea marcou o ano 2005 como límite para que todas as poboacións de máis de 2.000 habitantes (tamén as galegas) contasen cun sistema de tratamento de augas residuais. En 2009 os resultados son vergoñentos. Descoñecemos qué empresas e qué núcleos de poboación garanten un correcto tratamento dos seus residuos; posiblemente menos dos que pensamos. Por medo ás sancións europeas non enfrontamos publicamente a nosa incompetencia para tratar un asunto tan delicado que, a medio prazo, será o que determine a calidade de vida do noso ecosistema, do que formamos parte e que explotamos con audacia desmedida.

Botarlle a culpa aos políticos é simplemente ignorar que eles nunca farán o que non se lles esixa: eles mesmos saben que as redes de saneamento non dan votos; os bailes, as farolas e os bancos, polo visto, si. Ou non? Nalgún momento haberá que pararse a pensar cales son os requisitos mínimos que lles imos pedir aos políticos para gobernar neste país, sexan cales sexan as súas siglas e a súa ideoloxía. Levamos demasiado tempo perdido distraéndonos.