Ao parecer, os esforzos na prevención comezan a dar resultados, pero con isto non chega para reverter unha enfermidade que se ten convertido en epidemia no país americano.
Informe da ONU sobre a sida
Segundo o Informe Mundial sobre a Sida 2008, presentado no Brasil esta terza feira polo coordinador do Programa DST/Sida para as Nacións Unidas (Unaids), Pedro Chequer, os esforzos de prevención da doenza comezan a dar resultados, mais non é suficiente para reverter a epidemia global en ningún país do mundo, nin no Brasil, onde aínda se descobren 30 mil casos novos cada ano.
Brasil é o país con maior índice de contaxio do VIH de América Latina: perto de 730 mil persoas padecen a enfermidade, o que corresponde ao 0,6 por cento da poboación. Porén, a coordinación da Unaids eloxiou o programa brasileiro de combate e control da doenza, mentres facía públicos os datos globais deste seu informe, sobre todo porque se fixeron grandes esforzos na prevención da doenza e déronse maiores garantías no acceso ao tratamento, é dicir, universalizouse a cobertura de tratamento e de prevención nos últimos anos.
Dende o ano 2000, o Brasil pasa por un período de estabilidade con relación á incidencia da doenza.
Daquela, por que hai 30 mil novos contaxios ao ano?
A pesar do traballo feito no Brasil, segundo Chequer, a enfermidade séguese propagando, entre outras cousas, pola falta de iniciativas locais. Para o coordinador do programa da ONU para o combate da sida, os gobernos locais deberan ser co-participantes das políticas de loita e control da sida, mesmo habendo poucos casos no municipio.
Os casos minguan no mundo, aos poucos
Segundo revelou Chequer en Brasilia, a tendencia é que cada no vaia caendo o número de casos da doenza, mais sen ter aínda acadada a universalización da cobertura de prevención e tratamento da sida.
Segundo o informe da ONU, en todo o mundo existen 33 millóns de persoas coa sida. A África subsahariana é a rexión do globo con maior incidencia do VIH: 22 millóns de persoas padecen a sida.
Para Chequer o gran desafío é a prevención, nun momento no que, aínda, non se consegue garantir o acceso de todo o mundo a un tratamento que faga a vida con esta doenza máis fácil.