Vieiros

Así e todo, moitas outras veces houbo forcexos e barafundas a pé dunha institución universitaria, froito da vehemencia e a paixón tan inevitábel como imprescindíbel da mocidade que aquí e en todo o mundo sabe que desde ese contorno sempre se ofreceron voces alternativas fronte ao poder estabelecido. Agora e hai corenta anos. Porque o espazo universitario debe ser un espazo de liberdade e esa liberdade demóstrase especialmente concedendo tamén tolerancia e respecto cara ás ideas e as posicións tradicionalmente minorizadas.

E tal e como non é a primeira vez que hai protestas estudantís nunha facultade, si é inédito que se reaccione con tal belixerancia, tratando neste caso non só de expulsar aos mozos participantes nas protestas senón mesmo teimando en levalos ao cárcere. As detencións ou a petición de expulsión de alumnos semella unha reacción desproporcionada e inxusta, dificilmente explicábel e inédita na historia recente do país.

Máis aínda, de momento, as ilegalidades das que habería probas non foron protagonizadas polos rapaces aos que se insiste en acusar. Moi ao contrario, a introdución de armas en recinto universitario que fixeron os gardacostas de San Gil, e a presenza non autorizada de policías de paisano, son irregularidades das que si deben responder as autoridades correspondentes. Por riba, o arresto dun mozo no canto de simplemente citalo como implicado, no caso de que se considerase oportuno, é outro exceso reprochábel.

Por estes motivos, os mozos desprezados en tantas tribunas mediáticas por iren atrás dun cartaz a adicarlle apupos a María San Gil, son neste caso as vítimas dunha hostilidade desproporcionada e de intereses electoralistas promovidos polos que non teñen mellor argumento que a confusión e a manipulación interesada.