Vieiros

Os seus dous primeiros álbumes, A filosofia da acçom da guerrilha urbana e Arredista, convertéronos en referentes do ska non só en Galiza, senón en toda a Península, con frecuentes actuacións nos países cataláns e en Portugal. Regresan con O nosso caminho, catorce novos temas que comezarán a presentar en marzo. No disco, autoeditado por Skárnio e distribuído con licenza copyleft en locais sociais e na rede, colaboran Juantxo (Skalariak), Almudena (Transilvanians), Mini (A Quenlla), Batuko Tabanka ou Senem (Xenreira). Nunhas semanas estará dispoñíbel para a súa descarga na súa web. En abril comezará a súa xira por Galiza (a segunda quincena están confirmados xa na Iguana de Vigo), pero mesmo antes realizarán algúns concertos en Cataluña.

Cal é o vosso caminho? De onde vén o título do álbum?
O título é un reflexo do que é o disco, vén da frase "a luita é o único caminho", o noso camiño. Somos un grupo reivindicativo e no disco tratamos todos os temas que nos preocupan, como a situación dos presos independentistas, os traballadores, ou a emigración da mocidade galega.

O disco está autoeditado por vós: necesidade ou aposta consciente?
Foi unha decisión moi pensada e moi atinada. Queríamos demostrar que se pode facer, e pódese. E non é doado; hai que sortear moitos obstáculos, entre elas as sociedades de autores. Non é doado chegar a unha fábrica cun disco autoeditado; as sociedades teñen ás fábricas absolutamente collidas e na meirande parte non podes facer os discos.

Cando se fala do bo momento da música galega, moita xente bota a faltar un meirande compromiso político nos grupos, semellante ao que existía no bravú. Estás dacordo?
Completamente. Entre os grupos galegos falta moitísimo compromiso con problemas do país. Ese compromiso só existe nunhas poucas bandas. Aínda máis, hai moitos grupos que cantan en galego que só o fan polas subvencións, para ter o apoio da administración.

Cres que é suficiente o apoio da administración ás bandas?
Pero é que eu non creo neses proxectos. Todo iso da rede de salas, da rede de locais de ensaio, paréceme totalmente ficticio. Ademais hai bandas coma nós, e moitos outros, que levamos moitos anos traballando e estánnos deixando de lado.