O éxito na diminución das taxas de suicidios na poboación indíxena depende da garantía de acceso desas comunidades á terra que historicamente lles pertence.
As taxas de suicidio máis amplas rexístranse entre os mozos dos 10 aos 29 anos / Flickr: Bruno Abreu
Isto é o que defende o integrante do Conselho Indígena de Saúde de São Félix do Araguaia, Samuel Karajá, no I Encontro Brasileiro de Saúde Indíxena celebrado estes días en Brasilia.
Políticas públicas que cheguen á aldea
"Cando posuímos a nosa terra, nós temos a paz, tranquilidade, saúde, aquelo que a vida ten para ofrecer, entón a terra é o principal problema ao que os indios brasileiros se están enfrontando", díxolle Karajá á Agência Brasil.
"A acción do goberno ten que ser: demarcar a terra, recoñecer as comunidades indíxenas e ofrecer realmente un programa do goberno, políticas públicas que cheguen á aldea, concretamente."
O risco de suicidio é seis veces meirande na comunidade indíxena
De acordo cos datos do Ministério da Saúde brasileiro, presentados na terza feira na 1ª Conferência Internacional e no 1º Encontro Nacional de Saúde Mental Indígena, o risco de morte por suicidio é até seis veces superior na poboación indíxena. Os maiores índices rexístranse nos indios dos 10 aos 29 anos. Un dos feitos que se batallan como principal causa é a desvalorización da cultura indíxena.
"Hai un tempo atrás a xente tiña terra, paz, tiñamos a nosa cultura viva, quero dicir, os mozos estaban ocupados coa cultura. Hoxe non se ocupan da cultura, entón fican nunha ociosidade e iso vai levando cara a bebida, drogas, e todo iso vai creando o problema", avaliou Samuel Karajá.
Para el, é deber do Estado recoñecer as comunidades indíxenas e garantir os seus dereitos, como o aceso á terra, á produción de alimentos para a subsistencia e medios para manter a súa cultura viva, cousa que eles levan facendo ben tempo, cos recursos propios, que os antergos xa tiñan empregado.