Vieiros

O Cineclube de Compostela, logo da súa macrofesta pola cultura libre, aínda continúa no verán. Cambia o emprazamento habitual, no local da Gentalha do Pichel, para a Praza de Cervantes. Xunto coa Casa Encantada, teñen preparado un ciclo de cinema para os mércores de xullo e agosto. Polo de agora, xa teñen un programa para este mes: as proxeccións serán na Praza ás dez da noite (en agosto trasladaranse ao Barrio de San Pedro - Almáciga), e comezan este día 11.

Fano con dúas curtametraxes ben reveladoras: unha homenaxe a Brad Will, o xornalista de Indymedia asasinado pola policía ás ordes do alcalde Ulises Ruiz, en Oaxaca. O cámara gravou a súa propia morte, ao ser tiroteado durante unha carga policial, en outubro do 2006. Will fora impulsor de varias radios libres nos EUA, e viaxara a México para documentar o movemento popular oaxaqueño. A fita, de 37 minutos, titúlase A loita continúa.

A seguir, O que rompe, paga, relata o conflito de Naval Xixón. O filme, producido por Guerrilla TV, de 29 minutos, foi censurado no Youtube, e proxectárono a noite antes do xuízo aos sindicalistas dos estaleiros Cándido e Morala. Pedían seis anos e medio de cárcere para eles, por produciren desperfectos durante unha manifestación. A pantalla foron os propios muros do xulgado de Poniente, en Xixón.

Un día para Barcelona, outro para Galiza

O mércores seguinte, día 18, poderemos achegarnos á Barcelona descoñecida, da man d'O Taxista ful, un peculiar condutor que rouba os coches para poder traballar, un paradoxo da sociedade que o condena. A seguir, Barcelona incívica, Barcelona a cidade dos outros, de Eva Sastre, un retrato da especulación inmobiliaria coa organización do Forum das Culturas 2004 como estratexia.

Para rematar, o 25 de xullo (Día da Patria), dous documentalistas galegos que colleron cadansúa realidade local, puxeron a cámara e o micro enfronte da xente, e deixaron que dous grandes exemplos da realidade galega falasen de si mesmos: A casa de Lola de Andrés, de Olaia Sendón, amosa a destrución feroz da costa en mans do urbanismo sen medida. Céntrase na vila fisterrá de Sardiñeiro, arrasada polas construcións para uso turístico. O modo de vida da poboación, o medio ambiente e a paisaxe son devastados.

Outro exemplo achéganolo Bocixa, no seu traballo sobre a revolta das Encrobas, nos 70: As Encrobas, a ceo aberto, recolle os testemuños das persoas implicadas na que foi a maior mobilización labrega da nosa historia, cando Fenosa expropiou os terreos das Encrobas para a explotación da mina de lignito e a construción da central térmica de Meirama. Podedes saber máis e ler unha entrevista co propio Bocixa no especial de Vieiros, "As Encrobas, trinta anos a ceo aberto".